19.09.2025
Imieniny: Januarego, Konstancji i Leopolda
...

Jesteś tutaj

Pożegnanie Ś.P. Beaty Gąszcz – Dyrektora Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Hecznarowicach

Wersja do wydruku

11 września 2016 r. w wielkim smutku i z głębokim żalem pożegnaliśmy mgr Beatę Gąszcz – dyrektora Zespołu Szkolno – Przedszkolnego w Hecznarowicach. Zmarła w wieku 50 lat. 

Pani Beata Gąszcz w zawodzie nauczycielskim pracowała od 1.09.1986 r. Przez pięć lat zajmowała się nauczaniem początkowym w Szkole Podstawowej nr 3 im. Więźniów Oświęcimia w Brzeszczach. 1.09.1991 r. związała się ze Szkołą Podstawową im. Henryka Sienkiewicza w Hecznarowicach. W latach 1991-2010 pracowała jako nauczyciel, a od 1 września 2010 r. objęła stanowisko dyrektora szkoły. Po połączeniu szkoły podstawowej i przedszkola w Zespół Szkolno-Przedszkolny w Hecznarowicach 1 września 2012 r. Burmistrz Wilamowic powierzył Pani Beacie Gąszcz stanowisko dyrektora powstałej instytucji. Funkcję tę pełniła do końca swojego pracowitego, godnego i spełnionego życia. Była znakomitym, profesjonalnym, kreatywnym, wzorowym, rzetelnym i godnym naśladowania dyrektorem.

Była człowiekiem szlachetnym, dla którego każdy był godzien uwagi i troski, każdy był ważny. Swoją ogarniającą wszystkich życzliwością i umiejętnością doceniania innych potrafiła wydobyć z ludzi to, co najlepsze – zarówno z uczniów, jak i ze współpracowników, znajomych i przyjaciół. Kochała swoją pracę. Troszczyła się o szkołę wiedząc, że szkoła to przede wszystkim dzieci i ich dobro jest ponad wszystko. Zapominała przy tym o sobie, wierna swojemu posłannictwu, gdyż pracę pedagoga traktowała jak misję. Do końca martwiła się o swoich podopiecznych, dodawała otuchy, udzielała wskazówek i -  mimo bardzo ciężkiego stanu – wprowadziła swoją szkolną społeczność w nowy rok nauczania w wyjątkowo trudnych realiach. To prawdziwy pedagog otwierający serce przed wszystkimi, odważny i dzielny człowiek, dobry człowiek, wierzący, że można odmienić świat, zmieniając ludzi. Jej życie wpisuje się w słowa z wiersza księdza Jana Twardowskiego: „Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą”. Pani Dyrektor, kochając ludzi, sama opuściła nas zbyt wcześnie. Nie zapomnimy jej poświęcenia i odwagi przed najtrudniejszym egzaminem.