Gdy noc zapadnie 6 grudnia, to wokół wszędzie robi się cudnie. Święty po cichu podarki kryje i nigdy nie wątp - On zawsze w kochających sercach żyje. Tradycyjnie członkowie zespołu „Pisarzowianki” zapraszają do siebie Mikołaja, który przy radosnej atmosferze rozdaje drobne upominki, a czasami i „rózgi! Każdemu wg jego zasług.

Drugie spotkanie jest już świąteczne.

...Boże Narodzenie wkrótce, więc życzymy Wam szczerze, ciepłych chwil w rodzinie w Wigilijną Wieczerzę, wszystko w złocie, zieleni, czerwieni. Niech Nowy Rok 2018, będzie pełen nadziei, by spełniło się choć jedno Wasze marzenie.
Dużo szczęścia i niezapomnianych wrażeń.

Tymi słowami przywitała pani Cecylia Puzoń zebranych przed najpiękniejszymi ze Świąt - Świętami Bożego Narodzenia, członków zespołu oraz zaproszonych gości, byli nimi pan sołtys Stanisław Peszel z małżonką, kierowniczka WDK pani Urszula Kucharska i członkinie zarządu KGW. W sali WDK udekorowanej świątecznie przez panią Urszulę Kucharską, zasiedli do suto zastawionego stołu z tradycyjnymi potrawami wigilijnymi.
Nie mogło więc zabraknąć smażonej ryby, sałatek, ciast z królującym makowcem, owoców i orzechów. Wszyscy wspólnie śpiewali kolędy przy akompaniamencie naszego mistrza Stanisława Olearczyka.
Zebrani przy świątecznym stole składali sobie życzenia płynące prosto z serca.
Poniższy wiersz autorstwa Jolanty Herman, niech wprowadzi wszystkich w atmosferę Świąt.

Jest takie magiczne pudełko,
w nim świat zaczarowany,
świat bombek choinkowych,
mojej babci, od jej mamy.

Dotykam pudła ostrożnie,
swoimi małymi rączętami,
otwieram wieczko,
a bombki… mienią się kolorami.

W różowej bombce się skryła,
mała śpiąca królewna,
w złocistych pantofelkach…
różowa suknia zwiewna…

W błękitnej bombce motyl,
z takimi lśniącymi skrzydłami…
walca tak pięknie tańczy,
w baletkach… cienkimi nóżkami.

W zielonej bombce… choinki,
wspomnienie… łąki zielonej…
O! widzę jak skacze,
tak śmiesznie konik polny.

W srebrzystej bombce pędzą,
koniki do gwiazd szczęśliwych,
stukają srebrne kopyta,
wiatr targa ich srebrne grzywy.

Czerwona bombka, aż płonie,
żarem, co serce rozpali,
z ukrytą prośbą prababci,
byśmy się wszyscy kochali.

Przewodnicząca KGW
C. Puzoń

[2]
[3]
[4]
[5]
[6]